De Chemische producten van het stimulansonderzoek me

Methylone (ook als „3,4-methylenedioxy-n-methylcathinone“ wordt bekend, „MDMC“, „βk-MDM“ en bij jargonterm „M1“) is een empathogen en stimulans psychoactieve drug die. Het is een lid van de gesubstitueerde amfetamine, gesubstitueerde cathinone en de gesubstitueerde methylenedioxyphenethylamineklassen.

Methylone is het gesubstitueerde cathinoneanalogon van MDMA en het 3,4 methylenedioxyanalogon van methcathinone. Het enige structurele verschil van methylone met betrekking tot MDM is de substitutie van 2 waterstofatomen door 1 zuurstofatoom in de positie β die van de phenethylaminekern, een ketongroep vormen.

Methylone werd eerst samengesteld door de chemici Peyton Jacob III en Alexander Shulgin in 1996 voor potentieel gebruik als kalmerend. Beginnend rond 2004, is methylone verkocht forrecreationalgebruik geweest, die uit het ontbreken van wettelijk verbod van deze samenstelling in vele landen voordeel halen.

De Methylonesubstituten voor bkMDM bij ratten leidden op om MDMA van zout te onderscheiden. Methylone substitueert niet voor amfetamine of voor hallucinogene die DOM in worden opgeleid om tussen deze drugs te onderscheiden en zoute dieren.

Verder, ook evenals bkMDM, handelt methylone op monoaminergic systemen. In vitro, heeft methylone één derde de kracht van MDM bij het remmen van de accumulatie van de plaatjeserotonine en over hetzelfde in zijn verbiedende gevolgen voor de dopamine en noradrenalinevervoerders.

Ondanks deze gedrags en farmacologische gelijkenissen tussen methylone en MDMA, zijn de waargenomen subjectieve gevolgen van beide drugs niet volledig identiek. Alexander Shulgin schreef van de eerstgenoemden.

Farmacologie

Methylone doet dienst als gemengde reuptake inhibitor/het bevrijden van agent van serotonine, norepinephrine, en dopamine. Dit zijn de neurotransmitters verantwoordelijk voor genoegen, motivatie en concentreren zich. Dit wordt gedaan door reuptake en de reabsorptie van de neurotransmitters te remmen nadat zij hun functie van het overbrengen van een neurale impuls hebben uitgevoerd, hoofdzakelijk toelatend hen om te accumuleren en worden opnieuw gebruikt, veroorzakend fysisch het bevorderen en euforische gevolgen.

In vergelijking met bkmdma, heeft het de lagere affiniteit van ongeveer 3x voor de serotoninevervoerder, terwijl zijn affiniteit voor de norepinephrine en dopamine vervoerders gelijkaardig is. In het bijzonder, is de affiniteit van methylone voor blaren vormende monoamine vervoerder 2 (VMAT2) over 13x lager dan dat van MDMA.

De resultaten van deze verschillen in farmacologie met betrekking tot MDMA zijn dat methylone minder machtig in termen van dosis is zich, evenwichtiger catecholaminergic gevolgen met betrekking tot serotonergic, heeft en meer als een reuptakeinhibitor zoals methylphenidate dan een releaser zoals amfetamine gedraagt; nochtans, heeft methylone nog vrij robuuste het bevrijden mogelijkheden.